Mroczni Najemnicy

Tomczyn · Gość

Do komnaty weszła wysoka elfka o szarym kolorze skóry. W komnacie oświetlanej wyłącznie przez świece na ścianach było na tyle ciemno, że nie sposób było rozeznać się w rysach jej twarzy. Postąpiła dwa kroki naprzód wchodząc w krąg światła bijącego od masywnego świecznika stojącego pośrodku sali. Odrzuciła na plecy kaptur skrywający jej długie popielate włosy i rozejrzała się po sali zrobiła następnych parę kroków w stronę zebranych przy wspólnym stole.

-Witajcie mroczni synowie i córki Shilen oraz wy zacne krasnoludy. Imię me Nikori i przybyłam do was, by me usługi wam oferować. Jestem czarodziejką, wyjcem <skrzywiła się wymawiając te słowo> przez coniektórych zwaną. Niedawno ta profesja parać się zaczęłam i chodź poniekąd na samotność mnie ona skazuje, to usłyszawszy o bractwie waszym stwierdziłam, że odpowiednim towarzystwem dla mnie by było.

Wypowiedziawszy te słowa przyjrzała się jeszcze raz wszystkim zebranym czekając na reakcje.
---------------------------------------------------------------
Pozwólcie mi czas jej oczekiwania na bliższe przybliżenie osoby Nikori wykorzystać. Jako, że ona o takich rzeczach mówić nie zwykła, ja się tym zajmę.
Ostatniemi czasy elfka ta 44 poziom osiągnęła co nowe umiejętności przyswoić jej pozwoliło.
Szaty Karminowymi zwane zdobyć się jej udało a jako broń Demon Fangs trzy razy umagiczniony nosi. Posiada trzy inne wcielenia Które od dłuższego czasu nieaktywne pozostają i jako że Naikori ulubienicą ma się stała takowe już pozostaną.
Jedno z tych wcieleń Tomczynem zwane, pierwsze i w swym zamierzeniu jedyne być miało. Jego losy jednak inaczej się potoczyły. Wstąpił on do klanu Minima Malis który to przez nekromantę założon został. Jednak drużyna jego z czasem wykruszyła się cała i tylko on w tym klanie pozostał. Reszta to duchy i to też nieliczne. Jako łucznik sam w stanie utrzymać się nie był a jego lojalność nie pozwalała mu na klanu opuszczenie, w uśpienie poszedł czas jakiś temu i tam już pozostał. Inne jego wcielenia, epizodami krótkiemi pozostają jedynie i wspominać o nich sensu nie ma. Jednak z uwagi na me przywiązanie i prace w ich włożoną postanowiłem wszystkie zachować. Co się tyczy Tomczyna jeszcze, posiada on rzeczy parę przydatnych, jednak jako iż stanowią własność klanu Minima Malis nie mogą być nikomu przekazane ani pożyczone. Jak tylko lider klanu Tomczyna się pojawi oddać zamierza mu wszystkie rzeczy klanowe po czym prosić lidera o usunięcie jego z klanu, by muc na powrót w sen zapaść.

Poznajcie inne wcielenia Nikori:
[link widoczny dla zalogowanych]

Teraz czas by siebie przedstawić. Na imię mam Tomek, jestem studentem Politechniki koszalińskiej skończyłem 24 lata. W L2 gram od ponad roku. Zacząłem od Extrime, potem Everlast i teraz od 2 miesięcy Allseron. Gram na Alku z uwagi na fakt, że serwer jest mmoRPG a nie MMOrpg. I tego się trzymam. Gram zwykle od 17 do…. to już zależy o której ma postać ginąć zaczyna gdy ja przy klawiaturze przysypiam. Od Serwera oczekiwałem jednego. Dłuższej przystani. Zamierzam tu pograć dłużej, żeby nie powiedzieć długo. Tego samego oczekuje od Klanu.

Bywajcie i do zobaczenia w świecie Allseronu.

mrok

Vendui odszukaj osoby imieniem Kathir

Dagan

[Wysłuchawszy uważnie słów przybyłej Elfki, pocichu lecz stanowczym krokiem podszedł do Katien szepnął jej kilka słów na ucho, znacząco spojrzał na Aeryn poczym zblizył sie do Kathira, i półgłosem powiedział kilka słów ktore osoby dalej stojące zapewne nie mogły usłyszeć i zrozumieć]
Nieczęt.... ,żeby ..oś......, jednakże... pewne..... pamietaj.
[po czym podszedł do elfki skłonił sie lekko i opscił sale w pośpiechu]

Tomczyn · Gość

Nikori wiodła wzrokiem za Daganem gdy po kolei przemawial do zebranych. Mimo iz bardzo sie starała, nie dosłyszała nic z tego co im powiedział. Odprowadziła go wzrokiem aż do drzwi po czym spojrzała ponownie na zebranych starajac sie wyczytac cos z ich twarzy. Spojrzała w mrok, w kierónku z którego dobiegł do niej wczesniej glos.
-Tak też zrobię.
Nikori skłoniła się, po czym odwróciła sie w kierónku posagu Shilen schyliła się raz jeszcze pilnując by jej ukłon głębszy był od wcześniejszego po czym odwrociła się i wyszła.